Wie de Vallee du Loir bezoekt, net ten noorden van het Loire-gebied in Frankrijk moet zeker een bezoekje brengen aan het gezellige La Flêche en het pittoreske Le Lude. Het zijn plaatsjes die niet echt bekend zijn in een misschien iets minder bekende streek van Frankrijk. Dat is jammer want Le Vallee du Loir heeft mij net als soms de andere plaatsen waar ik ben geweest best verwonderd. Het heerlijke zachte micro-klimaat, de vriendelijkheid van de mensen en de prachtige natuur verdienen duidelijk meer aandacht. Het gebied is net als alle andere departementen in de Vallee du Loir een gebied met heerlijke wijnen. Het zijn niet de Grand Cru’s die hier vandaan komen, maar heerlijke zachte wijnen die je eigenlijk gelijk moet drinken zodra ze op de toonbank staan.
De streek Le Loir is net zoals de andere wijngebieden een prachtig fietsgebied met rustige wegen die meer dan geschikt zijn voor ook minder ervaren fietsers. De wegen kronkelen door het glooiende landschap en bieden je een prachtig uitzicht over de velden. De streek kent veel wijnboeren. Zo ontmoet ik Cristophe Croisard, een van de individuele wijnboeren die de Vallée du Loir rijk is en die met trots mij laat kennismaken met een paar heerlijke wijnen.
Croisard is een gevestigde naam en een echt familiebedrijf. Christophe is de vierde generatie en de toekomst van hun bedrijfje is verzekerd door zijn oudste zoon die al in de startblokken staat. “Hij moet alleen nog even zijn school afmaken” zegt hij met een glimlach. De letterlijke vertaling is dat zijn zoon alle uren die hij niet aan zijn studie besteedt hard moet meewerken in het bedrijf van zijn ouders. Wijnboer word je niet, is me wel duidelijk, als je tussen de wijnranken wordt geboren bepalen ze ook je latere leven.
Christophe wil hebben dat jij begint te praten als je zijn wijn proeft. Hij kijkt je vriendelijk aan met een blik van ‘durf eens te zeggen dat dit geen heerlijke wijn is’. Hij heeft gelijk, want de wijn die ik proef is zacht en blijft heerlijk hangen. Als ik zijn kelder bezoek is hij druk in gesprek met ‘locals’ die meer tekst hebben bij iedere slok dan je op een A4-tje kunt neerschrijven. Ik doe geen moeite maar duidelijk is dat ook zij de wijn van Christophe waarderen want alle stappen met een redelijke hoeveelheid flessen en pakken naar buiten.
Het geheim van zijn wijn zit in de samenstelling van de grond, vertelt Christophe. De hoeveelheid zon en water samen met de natuur bepalen uiteindelijk de smaak. Aan de wand staan zijn wijnen waarmee hij prijzen heeft gewonnen. Hij maakt voor deze gelegenheid speciaal een Cuvée de Rasné 2009 open. Voor mij een vooral fruitige en smaakvolle wijn. Het zal tegen de regels zijn, maar wanneer een wijn verrukkelijk is drink in mijn glas leeg. Christophe is het op dit punt volledig met mij eens. Het moet een zwaar beroep zijn, als wijnboer. Ik sluit het bezoek af met een Jasnieres Mont Idee 2013 die hierdoor in Nederland er tenminste één liefhebber bij heeft.
Na mijn bezoek aan Christophe Croisard blijf ik in hetzelfde dorpje Chahaignes. Het office du Tourisme uit Chartre sur le Loir heeft hier een tafel gereserveerd bij Rémi en Naoko Roquet. De namen zeggen je misschien niet zoveel maar het echtpaar is in Frankrijk net zo bekend als bij ons Cees de Rooy. De overeenkomst is dat beide een grote reputatie hebben in de Parijs-Dakar race.
Waar Cees de Rooy 7 keer deelnam kwamen Remi en Naoko 12 keer aan de start. Inmiddels zijn ze gestopt en runnen zij hun restaurant Chez Miton. Het restaurant is een van die verborgen plekjes in dit gebied waarvan je maar net van moet horen. Binnen ademt het autosport met foto’s van het echtpaar, trucks in de woestijn en veel kunstwerken die te maken hebben met Le Mans. Chez Miton heeft een uitgebreide kaart met aantrekkelijk geprijsde menu’s. Verder is het overduidelijk dat we in een wijngebied zitten want de kaart biedt een groot assortiment van vooral lokale wijnen uit de Vallee du Loir.
De nacht logeer ik in Hotel de France op de Place de la République in La Chartre sur le Loir. Net als Chez Miton ademt ook dit hotel het circuit van Le Mans. De muren en de bar zijn beplakt met foto’s van coureurs die in het hotel hebben gelogeerd. Zelfs Sjean Laamers (Jan Lammers) zegt de eigenaar, hij heeft in 1988 Le Mans gewonnen, om zijn kennis te onderstrepen. Ik slaap in de Derek Bell kamer, naast die van Jacky Stewart en andere grootheden uit de racesport die allen een kamer hebben die naar hem is vernoemd. Derek Bell is een voormalig autocoureur uit Engeland die vijf maal de 24 uur van Le Mans won.
Hotel de France ligt midden in het centrum. ’s Avonds drink ik na een heerlijk diner met wat plaatselijke gasten op het terras een paar heerlijke biertjes want die zijn zoals de wijnen in dit gebied zo lekker. Om 23.30 uur met 26 graden smaakt ook een Kronenbourg Gold nog prima!
Voor mij is Frankrijk een verrukkelijk land waar ik nooit op uitgekeken zal raken. De prachtige natuur, de leuke dorpjes en en historische steden en de aardige mensen vervelen mij nooit. Ze zijn chauvinistisch en hopelijk verandert dat nooit, want mede daardoor voel je vaak de passie in de gesprekken die wij als travelbloggers hebben. 18 dagen Bloggen in Frankrijk was iets wat ik zeker zal herhalen, misschien langer, misschien anders maar de trip was geweldig. Les Menuires in de Haute Savoie was helaas koud met veel mist en regen en natte sneeuw maar werden ruimschoots gecompenseerd door de wandelingen en de overweldigende natuur hoog in de bergen, het mountainbiken, de fondue bij Chez Pépé Nicolas op grote hoogte en het nachtelijke concert met club Jazz.
Eenmaal in de Limoges werd het langzaam beter weer, hadden de wolven in Les Loups de Chabriéres honger, en maakte in kennis met de prachtige omgeving van Lac de Bariousses. Overnachten in een boomhut (Cabana) was van alle plekken waar ik heb geslapen echt wel de meest bijzondere en staat het voor mij vast daar nog een keer naar terug te gaan. Het slapen in Toue op de rivier de Mayenne, het zijn de bijzondere momenten die je altijd bij blijven en die voor iedereen die graag reist plekjes die het bezoeken meer dan waard zijn.
De reis van door de Loir met een kort uitstapje naar Mont Saint Michel , de wijn, Le voie verte, en de dierentuin van La Flèche, ook zij zijn meer dan bezoeken waard voor een heerlijke korte of langere vakantie. Frankrijk blijft een van mijn favoriete vakantielanden. Speciale dank gaat uit naar Julie Beuninck van CB Communication voor het plannen van deze reis en Nissan die mij de gelegenheid bood om met hun nieuwste Nissan Quasqai de 18 dagen door Frankrijk te laten ervaren. Alle foto’s gedurende de 18-daagse trip zijn gemaakt met een Sony A7 (24,3 megapixels, 35 mm full-frame Exmor CMOS-sensor) met een Zeiss FE 4/24-70 camera lens.
