Het begint al met een bijzondere landing op het vliegveld van Innsbruck, een van de mooiste plekken om te landen. De landingsbaan ligt namelijk exact tussen twee bergen in, wat het uitzicht tijdens het landen fenomenaal maakt. En dan een taxirit naar het hotel, ook geen straf, over idyllische kronkelwegen door de Dolomieten en een gratis geschiedenisles van de chauffeur. Een perfecte start van een paar dagen Zuid-Tirol dus!
De provincie Zuid-Tirol ligt – anders dan je misschien zult verwachten – in het noorden van Italië. Het is een meertalig gebied waardoor alle plaatsen een Duitse als Italiaanse naam hebben. Zuid-Tirol ligt in de Dolomieten, een schitterend natuurgebied in de Alpen dat door UNESCO ook nog eens als werelderfgoed is aangemerkt. En zodra je dat met eigen ogen ziet, snap je meteen waarom.
Wanneer je op wintersport gaat heb je vaak een bepaald verwachtingspatroon. Dat ziet er ongeveer zo uit: skiën, eten, drinken, skiën, eten en drinken. En dat zo een hele week. Niet verkeerd natuurlijk! Nu is het ook weleens leuk om verder te kijken dan dat en ook wat andere dingen te plannen. Er zijn namelijk nog zoveel mooie plekjes te bezoeken en bijzondere activiteiten te beleven.
Zo ondervond ik mijn meest romantische avond ooit hier in Siusi (en mijn vriend was er niet eens bij). Je kunt namelijk te voet naar een berghut om te eten, maar wij kregen op onze eerste avond een wel heel bijzondere transfer naar de berghut… We gingen met een paardenslee! En dan is nog zoveel leuker dan het klinkt. Door de verse sneeuw met een ondergaande zon, niemand om je heen en alleen het geluid van paardenvoetjes op de achtergrond, dat is echt bijzonder. Het uitzicht is eigenlijk niet te beschrijven, de lucht boven de dolomieten kleurde roze met blauw. In één woord fenomenaal! Eenmaal aangekomen bij de berghut stond er een kampvuur voor ons klaar en genoten we van een uitgebreid en overheerlijk (weet ik veel hoeveel gangen) diner. Om de avond af te sluiten liepen we door de sneeuw terug onder een hemel met ongelooflijk veel sterren en brandende fakkels in ons hand. Zo zouden alle dagen van de wintersport wel mogen eindigen…
Het skigebied Alpe di Siusi (ook wel Seiseralm, ze zijn hier dus meertalig) is niet zo super groot, maar perfect voor wie zin heeft om een dagje gas te geven. Zoveel mogelijk pistes pakken was dan ook mijn doel. Ik ging op pad met Veronika, die het gebied op haar duimpje kent omdat ze daar woont. Met een graad of 10 bovenop de berg en een strak blauwe lucht werden we getrakteerd op perfecte condities. Als een speer gingen we door het gebied, maar wel met oog voor al dat moois om ons heen. Ergens op het hoogste punt was het tijd om dit avontuur even vast te leggen op camera. We klommen een stukje off-piste zodat we echt op het topje stonden zonder ski- of voetsporen. Een uitzicht dat ik niet snel zal vergeten!
Tussen de middag genoten we van een heerlijke lunch in een van de leukste berghutten van het gebied Alpe di Siusi. Dat is een van de dingen die wintersport in Italië zo leuk maakt eigenijk in iedere berghut wacht het beste van de Italiaanse keuken op je. Verfijnde gerechten vol van smaak. Dat is even wat anders dan in de meeste berghutten in Oostenrijk bijvoorbeeld… En natuurlijk lunchen we volledig op z’n Italiaans, met een aperitief, meerdere gangen en een schnaps achteraf!
Het skigebied Alpe di Siusi is niet alleen perfect om te skiën en goed te eten, het is ook super leuk om te hiken, wandelen of bijvoorbeeld langlaufen. De bergtoppen zijn hier namelijk niet heel erg stijl. En wat ook heel fijn is, is dat heel veel berghutten ook goed bereikbaar zijn voor wandelaars. Dit maakt een wintersport in dit gebied bijvoorbeeld perfect voor gezinnen. Diegene die niet willen skiën kunnen alsnog aanschuiven bij iedere lunch op de piste zodat je toch met elkaar kunt eten.
Alle skigebieden in de Dolomieten zijn overigens verbonden met elkaar. Je kunt er dus perfect toerskiën en met een korte busrit kun je van het ene gebied naar het andere. Wil je zoveel mogelijk zien tijdens je wintersport, dan is dit een leuke oplossing!
Wij zijn op reis om meer van Zuid-Tirol te zien en dus vertrekken we naar nog zo’n leuk dorpje in de Dolomieten: Alta Badia. Een van de weinige dorpjes in deze regio waar ze nog de Ladinische taal spreken. Een oude taal die alleen nog gesproken wordt in een aantal dorpjes in Zuid-Tirol door ongeveer 30.000 mensen. Maar ze hebben in Alta Badia niet alleen hun eigen taal, ze hebben ook een eigen keuken waar wij van mochten genieten. Proef eens de ravioli met spinazie, ricotta en kaas uit de regio, een heerlijk gerecht!
Alta Badia heeft echter nog meer te bieden: een heerlijk skigebied en een aantal prachtige routes om te hiken (ook in de winter). Vol goede moed begonnen wij aan een route die ons zou brengen naar een prachtig kerkje, vlak tegen de bergen aan gebouwd. Het was een pittige klim maar eenmaal boven vergeet je dat binnen een paar seconden. Met het weer moet je geluk hebben, maar schijnt de zon dan heb je hier een schitterend uitzicht.
Wie gek is op wijn én op skiën kan dat hier in Zuid-Tirol ook perfect combineren, hoewel dat misschien een vreemde combi lijkt. Naast de vele wandelroutes heeft het gebied namelijk nóg iets unieks te bieden: je kunt er een Wine Ski Safari doen. Je skiet (of snowboard in mijn geval) van hut naar hut en kunt overal een paar wijntjes proeven. Bij iedere hut speelt een live-bandje wat muziek en soms heb jekeuze uit meer dan 95 wijnen. En die Zuid-Tiroolse wijnen zijn echt verrukkelijk!
Zuid-Tirol is zo’n plek die bewijst dat wintersport heel veel meer is dan alleen maar skiën of snowboarden. Je kunt het vrij simpel samenvatten als de perfecte wintersportbestemming. Het is de plek met het lekkerste eten van de Alpen, de meest creatieve koks en topwijnen óp de piste. Daarnaast kun je er zowel Duits, Italiaans als Engels praten. En je hoeft niet alleen maar de piste op, er is zoveel meer te doen. Er is voor ieder wat wils, deze wintersportplek heeft iedereen iets te bieden, van skiën en snowboarden tot wandelen, langlaufen, hiken en klimmen. En dus zelfs een ritje in een paardenslee. Dat wil je echt zelf een keer beleven!
