Afgelopen weekend was ik bij de opening van het wintersportseizoen in het Oostenrijkse Ischgl. Niet alleen heel leuk om daarbij te zijn, en als klap op de vuurpijl het Top of the Mountain concert van Nickelback mee te maken, maar het was extra speciaal omdat het mijn eerste keer in de sneeuw was. Nog nooit eerder was ik in een wintersportgebied, laat staat dan ik heb geskied of gesnowboard. Hoogste tijd dus om dat eens uit te proberen. Al ging dat niet helemaal zonder kleerscheuren…
Ja mensen jullie lezen het goed, de eerste keer op de lange latten… Ik weet totaal niet wat ik moet verwachten maar persoonlijk denk ik dat het best goed te doen is (hier kom ik snel op terug). Met al mijn spullen stap ik de lift in en probeer alvast te genieten van het prachtige uitzicht. Waar je ook kijkt, overal om je zien zie je een dik pak sneeuw liggen en mensen skiën en/of snowboarden. Ik begon er nu toch echt zin in te krijgen en na een korte tocht in de lift gezeten te hebben kwam ik aan op de piste waar de skileraar me al snel tegemoet kwam lopen. Gelukkig maar want echt heel makkelijk bewoog ik niet met die latten plakkend aan mijn voeten. Na wat oefeningen te hebben gedaan was het inmiddels een klein half uurtje later en ging ik voor het eerst een stukje naar beneden. De skileraar was enthousiast en complimenteerde mij met mijn voortgang binnen deze zeer korte tijd. Ik voelde me daardoor boven mezelf uitstijgen waardoor ik steeds meer en sneller wilde wat niet geheel slim was.
Het eerste stuk verliep best aardig al viel ik natuurlijk wel een aantal keer, maar goed daar leer je alleen maar van. Ik besloot mijn latten naar beneden te richten en wat vaart te gaan maken. Ik ging steeds sneller maar als snel bedacht ik me dat ik nog niet echt kon remmen en vooral niet met de snelheid die ik inmiddels had bereikt. Uiteindelijk hield ik mijn evenwicht niet meer en sloeg over de kop. Ik had behoorlijk last van mijn linkerbeen en binnen de kortste keren stond er een man met walkie-talkie naast mij en vroeg hoe het ging. Kort daarop hoorde ik een sirene en zag een sneeuwscooter met een snelheid aankomen waar menig scooterrijder in Nederland jaloers op zou zijn. Die zal toch hopelijk niet voor mij zijn vroeg ik me af? Uit voorzorg werd ik naar beneden gebracht werd me verteld. Gelukkig viel het met de blessure allemaal wel mee, al zou ik de komende dagen niet meer gaan skiën. Het skiavontuur was voor mij kort en bondig, maar smaakte toch naar meer.
Foto’s van mijn ski-avontuur zijn er trouwens niet, en dat is maar goed ook 🙂
Ik ga zeker nog eens terug omdat ik toch echt de smaak te pakken heb ondanks mijn klungelige valpartij. Misschien een aantal keer in Nederland oefenen op een baan om zo wat feeling te krijgen om vervolgens aankomend jaar de sterren van de hemel te skiën in Oostenrijk!
Bart is fotograaf en gek op reizen. Zijn favoriete bestemmingen zijn Noorwegen, IJsland, Finland maar ook Oostenrijk, Zwitserland en Italië. Hij maakt graag lange wandelingen, is een ontzettende muziekliefhebber en in zijn vrije tijd kookt hij graag.