Kookeet is het jaarlijkse culinaire hoogtepunt van Brugge. Dertig topchefs zetten hun beste beentje voor om de bezoeker kennis te laten maken met hun keuken. Een absoluut smulmoment voor lekkerbekken en liefhebbers van de Vlaamse keuken. Bezoekers kunnen voor de prijs van slechts 3 jetons (1 jeton = 2 euro) de heerlijkste gerechtjes proeven bij restaurants waar je ook niet iedere dag even binnen zult lopen.
Maar Kookeet is meer dan een culinair festijn, het is ook een uithangbord voor de stad Brugge, de stad die bol staat van delicatessen winkels, chocola en ontelbare restaurants. Kookeet trekt in 3 dagen ruim 100.000 bezoekers. Ondanks deze drukte is er op het grote plein achter het station toch altijd ruimte voor een tafel waar je even kunt genieten van je zojuist gescoorde gerecht. De sfeer is er gemoedelijk en uiterst ontspannen met naast veel Bruggenaren ook toeristen uit België, natuurlijk ‘Ollanders’ en opvallend veel Engelsen.
Zo ontmoet ik twee vriendinnen uit Engeland en Schotland die wapperen met de lijst van gerechten. Wanneer ik ze aanspreek vertellen ze trots dat de teller inmiddels op 16 gerechten staat. Ze gaan voor 30 geven ze aan, een score die volgens de collega van het Vlaams verkeersbureau de boeken in kan. Het is extreem maar de vriendinnen zitten er zeker niet mee. Tussendoor champagne drinken helpt, lachen ze me toe.
Dertig chefkoks en dertig gerechten is ook vragen om een lijstje: wat valt op, waar is het het drukst, wie heeft de culinaire x-factor? Vragen die zichzelf beantwoorden als je er rond loopt. Winnaar met de langste rij is ongetwijfeld deze van chefkok Olivier Monbaillliu die samen met zijn partner Charlotte VanHeacke van het trendy restaurant La Tacheaan de rand van Brugge op het idee kwam een Bollywoodburger te serveren. De naam klinkt als een huis, twee overenthousiaste mensen die maanden hebben getest in hun restaurant met deze culinaire burger met een overdosis aan smaaksensaties. De Bollywoodburger is gemaakt van Dams lamsgehakt van eigen gekweekte lammeren, Indische specerijen, chutney van Mango en Raita.
Maar er is natuurlijk veel meer. Het Belgisch chocolade fenomeen Pascal Persoone is er die zich laat fotograferen als rockstar met liefhebbers van een van de meest verslavende lekkernijen. Chocolade is een instrument voor zijn creatieve ideeën. Op Kookeet is zijn restaurant omgetoverd in een operatiekamer, kompleet met een infuus (van aardbeiensmaak) en injectienaalden van witte chocolade die door mevrouw Persoone ‘gekleed’ in uniform worden uitgeserveerd.
Met 30 Chefkoks, 29 mannen en slechts één vrouw was de vraag met wie we eens wilden praten over eten snel beantwoord. Natuurlijk kozen we voor Karen Keygnaert van A’Qi, een van de toprestaurants net buiten het centrum van Brugge.
Karen Keygnaert studeerde architectuur, maar besloot dat daar haar talent niet lag en besefte dat ze daar nooit gelukkig in zou worden. Ze maakte vaak taarten en besloot op een zaterdagmiddag om kok te worden. Ze bewandelde niet het geijkte pad via de Hotelschool, maar ging met een leercontract werken bij Auberge de Herborist met ‘vader’ Hanbuckers. Twintig jaar werkte ze samen met Hanbuckers, tot ze zes jaar geleden haar eigen ‘A Qi’ opstartte.
Waar komt de naam A Qi vandaan?
“Qi komt van het woord levensenergie uit de Chinese filosofie. Als mensen gaan eten is het niet de bedoeling dat ze zich helemaal bourgondisch volstoppen, het is de bedoeling dat ze zich voeden en dat het allemaal gezond is wat zij binnenkrijgen. Vandaar de naam.”
Dertig chef-koks waarvan slecht één vrouw, hoe komt dit?
“Haha”, lacht ze hardop. “Dit is toch wel een zwaar beroep en het moment dat je dit wil combineren met kindjes en een gezin is dat niet makkelijk. Ik heb geen kinderen dus heb ik het probleem niet. Er komen gelukkig wel steeds meer vrouwelijke chefs . Vroeger waren het toch vooral dikke mannen met een koksmuts, haha!”
Willen mannen zich meer bewijzen?
“Dat zou wel kunnen, het haantjesgedrag is groot.”
Zie je verschillen tussen mannen en vrouwen als zij koken?
“Ja misschien toch wel dat vrouwen er iets bescheidener mee omgaan. Ik ga daar zelf niet zo mee om. Ik heb nu een ster van Michelin waar ik blij mee ben. Dat brengt mij extra cliënteel maar dat is niet per se nodig om met veel plezier aan het werk te gaan. Mannen streven daar misschien iets meer naar dan vrouwen. Er zijn wel steeds meer jonge vrouwen met ambities.”
Er is een trend dat chefkoks het ‘culinaire’ laten voor wat het is (Ron Blauw), begrijp je dat?
“Ja ik heb dat ook heel sterk. Die ster is mooi en ik ga daar zeker niet negatief over doen, maar ik heb zeker een verlangen om terug te gaan naar simpeler. Mensen die bij mij komen eten zien zeker wel dat ik niet het specifieke ‘sterren-keuken-eten” dat ik maak. Als mensen naar buiten gaan, moeten ze gegeten hebben en niet alleen kleine ornamentjes gekregen hebben. Een van mijn domen is om een klein huiskamerrestaurant te maken met desnoods de pan op tafel en dat mensen grootmoeders eten kunnen eten, voilà. Misschien komt dat er ooit van.”
Bestaat er zoiets als de Vlaamse keuken?
“Ja die bestaat, een stoverij met friet maar of dat oervlaams is. In Frankrijk noemen ze dat Boeuf Bourguignon. Ik denk dat er vooral een Vlaamse manier van eten is, gezellig met de familie rond de tafel zitten en grote porties eten, vooral met veel gezelligheid dus.”
15 korte vragen:
Henk is Internet Entrepreneur, founder van Dutchcowboys en daarnaast tech en travelblogger, fotograaf, visual storyteller en bovenal een digitale nomade. Je maakt Henk vooral blij met bijzondere auto's, verre reizen en coole gadgets. Zijn grootste passies zijn echter innovatie, creativiteit en duurzaamheid.
Verder lezen over Brugge
Stedentrips08.04.2022
Dagje Weg11.02.2021
Ontspanning23.05.2017
Stedentrips08.03.2016
