De Noren en zeker hier boven de poolcirkel hebben andere eetgewoontes dan in andere delen van Noorwegen. Dit wordt mede bepaald door de natuur en de zee (fjorden). Alles wat je hier eet komt veelal daar vandaan. De favoriet van June onze gids is duidelijk. Er is niets zo lekker als rendier vertelt ze. Arme Rudolf the Rednose, maar hij is duidelijk populair op de menukaart. Ze zijn overigens minder groot dan dat wij denken en zien er in het echt een beetje koddig uit. Er gaat bij het slachten van een rendier helemaal niets verloren.
Het vlees laat zich niet echt vergelijken. Sommige vinden het op kip lijken maar dat wordt door June absoluut tegen gesproken. Het hart van een rendier is een delicatesse. Dit wordt gezouten en buiten weggehangen. Als het gedroogd is wordt het net als Spaanse ham gesneden en gegeten als snack bij je borrel. Gezien het enthousiasme waarmee het wordt verteld kun je niets anders doen dan het geloven.
De huid van een rendier is warmer dan alle andere huiden van dieren. Dit komt door de (holle) structuur van de haren. Duur is de huid zeker niet en met de extreem koude winters in het hoge noorden is het een must have voor bijna iedereen.
Het merg uit de botten is ook lekker als je het speciaal klaar maakt. Het recept wat we te horen krijgen is niet echt iets om je vingers bij af te likken maar het schijnt na bereiding echt heerlijk te zijn. Het gewei hang je aan de muur wordt er met een knipoog gezegd, en daarmee is het rendier volledig geconsumeerd.
Noren eten naast rendier vooral vis, vis en heel veel vis. Bij het ontbijt in het hotel zie je dat terug. Op de menukaart voor een gezond ontbijt vind je haring, meerdere soorten zalm, makreel, ansjovis en een aantal aangemaakte salades. Het is even slikken als je zelf geen vis eet. Ook in de gesprekken komt het onderwerp vis vaker voorbij. De mooiste uitspraak is van de stadsgids, “je zult het maar meemaken dat het Fjord naast je huis vol met haring zit. Dat is zoiets als het winnen van de loterij”. Vis is na olie ook het belangrijkste exportproduct van Noorwegen en tevens de reden dat de Noren niet willen toetreden in de EU. Alleen al het gebied en de eilanden rond Tromso hebben een kustlijn van 1.200 kilometer. Ter vergelijking: België heeft een kustlijn van 64 km.
De cultuur verschilt volgens de bewoners van het hoge noorden nogal fors van deze in het midden en zuiden van Noorwegen. Zelf vinden ze zichzelf ruw, gedragen ze zich minder en hebben hun eigen wetten en manieren. Het immense gebied is zeer dun bevolkt en iedereen is bezig met de natuur, het leven en overleven. Duidelijk is dat het grote verschil in de seizoenen het leven in grote mate bepaalt.
Dat zien we vooral terug als we het Polar museum in Tromso bezoeken. Hier leer je en zie veel over de bijzondere historie van leven boven de Poolcirkel. Veel zaken hebben te maken met de jacht die voor de Noren alles te maken heeft met overleven en handel.
De jacht op ijsberen, deze is inmiddels gestopt waardoor de dieren weer snel in aantal toenemen. Om ze te zien moet je oversteken naar Spitsbergen. Ook de jacht op zeehonden en de brute manier van doden van jonge zeehondjes krijgt hier in de verhalen van onze stadsgids een andere dimensie al is inmiddels het doodknuppelen van jonge dieren gelukkig gestopt. Het reguliere jagen op zeehonden heeft alles te maken met de visvangst die zo belangrijk is voor het land.
Wij zijn uitgenodigd om een biertje te komen drinken in het café Olhallen onder de Mack brouwerij. Het bijzondere café heeft 50 verschillende biertaps met Noors bier. Zelf raak ik aan de praat met een gepensioneerde Professor die mij een speciaal hoekje laat zien in het café. Dit was de het vaste plekje van Henry Rudi, één van de bekendste Noren uit het hoge noorden. De Noor maakte in het de eerste helft van de 20e eeuw roem met het doden van ijsberen. Zijn score staat op ruim 700 dieren en daarmee scoor je hier duidelijk. De ijsbeer is ook in alle vormen aanwezig. Deels door zijn imposante voorkomen maar ook omdat er een biertje naar het dier is genoemd. En mocht je er zelf een keer komen dan is het zeker een aanrader.
Het café heeft gescheiden toiletten van mannen en vrouwen, geen nieuws maar hier in Tromso wel. Tot 1970 mochten vrouwen niet in een café komen. Vanaf dat jaar werd de wet op dit punt aangepast. De dames krijgen toen het herentoilet terwijl er voor de mannen een nieuwe werd gebouwd.
Henk is Internet Entrepreneur, founder van Dutchcowboys en daarnaast tech en travelblogger, fotograaf, visual storyteller en bovenal een digitale nomade. Je maakt Henk vooral blij met bijzondere auto's, verre reizen en coole gadgets. Zijn grootste passies zijn echter innovatie, creativiteit en duurzaamheid.
Verder lezen over Noorwegen
Natuur21.11.2023
Winter02.11.2023
Zomer10.03.2023
Natuur23.11.2022
Winter14.11.2022
Ontspanning05.04.2022
Stedentrips23.03.2022
Winter02.11.2021
