Zuid-Tirol is zo’n gebied waar je een keer (of meerdere keren) geweest moet zijn, zowel in de zomer als in de winter. Deze ‘Garden of Eden’, het paradijselijke bergachtige gebied behoorde tot de eerste wereldoorlog nog bij Oostenrijk. Na de oorlog in 1920, door het Verdrag van Saint-Germain, werd Zuid-Tirol toegekend aan Italië. Ruim 100 jaar geleden dus en die mix is tot op de dag van vandaag voelbaar, merkbaar en zichtbaar. In alles. Dat alleen al maakt dit gebied legendarisch om naar toe te gaan, want je krijgt het allerbeste van twee landen. Wijn, eten en de vriendelijkheid van de mensen.
Ik ga met de auto, de Mazda MX5 RF, een leuke roadtrip van zo’n 1.000 km, vanaf Rotterdam naar Zuid-Tirol, Vilpiano. Met als tussenstop Karlsruhe. Deze stad is in 2020 uitgeroepen tot stad met het beste leefklimaat in Duitsland. Lekker groen met veel parken, stadstuinen en ruimte. Plus hier kun je veel cultuur en kunst snuiven. Maar dat is voor een volgende keer, want alles is gesloten vanwege corona. Wel ga ik, na ruim 5 uur sturen over de Duitse Autobahn nog even een rondje hardlopen in het dichtstbijzijnde park. ’s Morgens vertrek ik met een bewolkte lucht, maar het is gelukkig droog. Nog 4,5 uur naar Vilpiano. De zon komt langzaam door en ik geniet van het rijden door de bergen. Bij de grensovergang naar Oostenrijk word ik gesommeerd direct naar Italië door te rijden en niet te stoppen, vanwege COVID-19. Sir yes Sir.
Ik pak een klein stukje Fernpas mee waar je zo’n 6 km p/u rijdt. De schijnt nu uitbundig dus ik gooi het dak open. Op de terugweg rijd ik deze pas helemaal, fantastisch! Nu sla ik af en ga verder op de Brennerpas. Ook niet onaardig met z’n besneeuwde bergtoppen en diepe bergspleten, en makkelijker gangbaar omdat dit een autoweg is. In de verte zie ik onheilspellende, donkere wolkenpartijen, het dak gaat dicht en zodra ik de Italiaanse grens overga, valt de eerste regen. Na ruim een uur ben ik al op plaats van bestemming: Appelboerderij Feldhof. Feldhof is onderdeel van Roter Hahn. Roter Hahn staat bekend om zijn 1 tot 5 bloemenclassificatie (zelfde principe als sterren) vakantieboerderijen.
De strakke design vakantieappartementen van Feldhof zien er zelfs in de regen fantastisch uit en hebben een classificatie van 5 bloemen. De wolken hangen halverwege de bergen die rondom de vallei liggen waarin Vilpiano zich bevindt. In deze vallei vind je verschillende dorpen en de belangrijkste steden van Zuid-Tirol: Bolzano en Merano. Ik word warm welkom geheten door Christian en zijn vrouw Gaby Thurner. Feldhof heeft een 20 meter lang zwembad en een eenvoudige gym waar je een leuke workout kunt doen.
Maar ik raad je aan vooral te gaan hiken. Want manmanman, dat kun je hier fantastisch, oneindig veel wandelroutes en de Thurners kunnen je er alles over vertellen. Ik haal boodschappen in een supermarkt 100 meter verderop en crash in het comfortabele appartement. De volgende dag is acclimatiseren en ga ik op pad met de MX5 om de omgeving te ontdekken. Ik rijd naar de VVV en laat me voorlichten over het wel en wee in de vallei. De zon schijnt, het dak is open en ik ga de vele bergweggetjes op en af om wat routes te ontdekken. Gaby raadt een restaurant aan voor ’s avonds boven in de bergen. Helaas is het wat bewolkt dus weinig uitzicht. Vind je het een beetje eng om ’s avonds te rijden, boek dan alleen de restaurants in de vallei. Want met regen, wolken tot halverwege de bergen en echt pikdonker, is rijden best even spannend.
De volgende dag is mijn eerste hike Ometti di Pietra en Gaby besluit met mij mee te gaan. We wandelen naar de top op 2260 meter hoogte en we beginnen om 1100 meter. We starten in Meltina, 20 minuten met de auto vanaf Feldhof. We lopen door bloemenvelden, langs kabbelende beekjes en door de sneeuw. De laatste meters omhoog zijn wat zwaar. De lucht is wat ijler al, we hebben geen beschutting van de bomen meer, het is steil en koud. Maar ik geniet en om mij heen zijn alleen besneeuwde toppen van enerzijds de Alpen en anderzijds de Dolomieten. Eenmaal op de top is het muisstil, de wind is het enige wat je hoort, ik ga zelfs zachter praten. Naar beneden kun je via de andere kant als er geen sneeuw ligt. Nu is dat nog wel het geval, te veel sneeuw, en dus moeten we via dezelfde route terug. Mijn handen en neus ontdooien weer en ik hoor de vogels weer fluiten. Deze hike is een must-do. Nog een leuke is die vanaf het dorp Postal met de kabelbaan omhoog naar Verano en dan hikend naar beneden naar Gargazzone. Onderweg kom je watervallen tegen en heb je prachtig uitzicht over de vallei. Je kunt deze hike ook vice versa doen. Redelijk steil, maar goed te doen.
Elke dag hike ik, variërend van 6 km tot 20 km. En je hebt ze ook langer. Je kunt dagen wandelen van berghut naar berghut, bijvoorbeeld. Of fietsen, wat hier ook heel populair is. Met de mountainbike de bergen in, in plaats van te voet. Op de website van Suedtirol vind je allerlei fiets- en wandelroutes. Eten kun je onderweg of bij de restaurants van Roter Hahn. Ecologischer en biologischer dan datar krijg je het niet. Hier eet en drink je wat de boer in zijn tuin verbouwt. En heeft hij het niet, dan wisselt hij ingrediënten of producten uit met zijn buren. Je eet dus altijd lokale ingrediënten. Van het vlees tot aan de wijn. Ik koos restaurant Rauthof in Merano. Bovenop een berg met een fantastische uitzicht.
Vilpiano is een heel goede uitvalbasis om te hiken en te fietsen. Feldhof leent je graag een fiets en anders kun je ze overal huren. Op slechts een half uurtje rijden vind je het dorp Jenesien op 1100 meter hoogte. Van daaruit kun je tientallen hikes doen al dan niet met behulp van een kabelbaan. Twee hikes wil ik er hier even uitlichten: De hike naar de Partschins waterval van 100 meter – dit natuurgeweld is een van de mooiste in de Alpen. Deze hike kun je in verschillende gradaties doen. Ik heb ‘m gedaan vanaf Partschins-dorp omhoog in een kleine 6 km heen en dezelfde route terug. Je kunt ook met de kabelbaan omhoog, je eindigt dan iets hoger en je wandelt terug. Eerste stuk is best steil. En de Passerschluchtenweg (12,8 km). Deze ongelooflijk prachtige hike neemt je mee door glooiende bloemenvelden, bossen, langs de brede, wild stromende beek, rotspartijen en over touwbruggen. Met wat aardige klimmetjes erin; goed te doen.
Wil je een dagje niet hiken, maar misschien windsurfen, zwemmen, wijnproeven en heerlijk eten? Op een half uurtje rijden ligt de Kalterer See – een heerlijk blauw meer aan de bekende Wein Strasse in Zuid-Tirol. Deze Zuid Tiroolse wijnroute is de oudste van Italië. Adem 3000 jaar wijncultuur in. De route begint in het Etschtal dal, via de stad Bolzano, door de streek Überetsch, langs de Kalterer See naar het Zuid-Tiroolse Unterland. Deze panoramaroute biedt majestueuze uitzichten op de vele wijngaarden. Rijd door de kleine dorpen, langs legendarische burchten en wijnhuizen. Drink de epische orange wijn (en andere heerlijke organische wijnen) bij Wijnhuis Lieselehof. Hier bezoek je ook het wijnmuseum met 360 verschillende druivensoorten uit de hele wereld. Eten en borrelen doe je in het trendy restaurant Philiaz met uitzicht over de wijngaarden, bergen en de Kalterer See. Bij Philiaz eet je gruwelijk lekkere spijzen vanuit de hele wereld bereid door dito koks in combinatie met lokale wijnen. In het weekend is er een DJ. Een fabuleuze zintuigelijke belevenis. Beter wordt het niet.
