Balancerend op slechts een houten plankje, een hoge berg van zo’n 2.155 meter beklimmen. Je bungelt boven een honderden meters diep ravijn, met slechts een tuigje om het bovenlichaam als houvast. Op enkele punten zelfs geen houten plank, maar zijn er enkel een paar gaten in de muur waar precies één voet in past. Een kleine voet want op maat 41 wordt niet gerekend. Om het nog wat comfortabeler te maken sta je niet alleen op deze plank, maar trotseren zo’n 30 personen dezelfde uitdaging. Het is de Hua Shan Trail – officieel Cliffside Plank Path – in China die bekend staat als een van de gevaarlijkste hikes ter wereld. Durf jij het aan? Ook als je weet dat het tegelijkertijd een van ’s werelds meest dodelijke hikes is?
Het gaat om de Hua Shan Trail in China, vernoemd naar de berg waar je deze gevaarlijke hike kunt maken. Mount Hua Shan is een berg in de provincie Shaanxi en maakt deel uit van het Qinling-gebergte. De berg staat bekend als één van de vijf heilige bergen van China en trekt daardoor veel toeristen en pelgrims naar zich toe.
De Hua Shan heeft toppen die 2.155 meter boven zeespiegel uit komen en om daar te komen kun je al een flinke hike afleggen. Ga je vanaf de voet naar boven lopen, kun je gerust een aantal uur onderweg zijn. Onderschat dit niet, zeker wanneer je de Hua Shan Trail in de zomer doet. De luchtvochtigheid is hoog en met 30 graden is vier uur wandelen zeer intensief te noemen. Wil je enigszins wat krachten sparen, ga dan met de kabelbaan naar boven. De kabelbaan brengt je naar de noordelijke top, welke met zijn 1.613 meter de laagste top is. Vanaf hier kun je nog voldoende klimmen naar de andere toppen. De westelijke top (2.038 meter), de centrale top (2.042 meter), de oostelijke top (2.100 meter) en de hoogste, zuidelijke top (2.155 meter).
Mount Hua Shan heeft veel tempels en je zult onderweg veel paaltjes en bomen met rode linten aantreffen. Deze worden door de pelgrims achtergelaten. Tegelijkertijd laten verliefde stelletjes en pasgehuwden een goudkleurig slot met hun initialen achter, om de liefde te bevestigen.
Op de route naar de zuidelijke top kun je de Hua Shan Trail vinden, die dus bekend staat als een gevaarlijke én dodelijke trail. Op internet circuleren verhalen dat er ieder jaar een aantal mensen het leven verliezen, maar daar kun je natuurlijk vraagtekens bij zetten. Het lijkt meer een marketing uitspraak om de Hua Shan Trail nóg wat populairder te maken. Dat wil overigens niet zeggen dat de trail niet écht eng is.
We hadden vanuit het hostel al bedacht dat we deze trail wilden doen. Eenmaal in de rij heb ik me toch een paar keer achter m’n oren gekrabd. Terwijl je staat te wachten in de rij, werp je een aantal keer je blik in het ravijn en die is inderdaad best diep. Flink slikken toen ik mezelf tijdens het wachten wilde insmeren. De tube schoot per ongeluk uit mijn handen en viel meters en meters naar beneden. Nu was ik niet zo bang dat ik zelf zou vallen, maar mijn iPhone vasthouden kreeg wel wat extra aandacht vanaf nu.
Aan de start van de Hua Shan Trail, krijg je een soort tuigje om het bovenlichaam. Op dat moment denk je er niet bij na, maar na afloop realiseerde ik me wel, dat wanneer ik van de plank af zou vallen, een tuigje om slechts het bovenlichaam niet heel veel houvast geeft. In het Chinees krijg je wat uitleg over het systeem met twee haken. Je verstaat er niks van, maar logisch nadenken zorgt ervoor dat we zelf wisten dat je altijd één haak vast moet hebben geklemd.
Na een paar meter gaat de Hua Shan Trail dan echt van start. Een trap die je het ravijn laat zakken met slechts een paar trede voor grip. De heen- en terugweg lopen via hetzelfde pad en je hebt daardoor constant tegenliggers. Die enkele trede die je tot je beschikking hebt, dien je daarom ook nog eens te delen. Na de trap kom je bij het onderdeel met de plank terecht. Je leven hangt op dat moment aan een tuigje dat uit kan schieten en planken van zo’n 50 centimeter breed. Als je eenmaal met schuifelen op de planken begint, is er geen weg meer terug. In mijn geval was het zomerse hoogseizoen aan de gang en deelde we de plank met zo’n 30 chinezen. Ik weet ook niet waar ik meer mee bezig was. Het gapende gat onder me of de bezwete oksels waar ik onderdoor moest kruipen om weer een stapje verder te komen. Waarschijnlijk dat laatste.
De trail zelf duurt 30 tot 45 minuten. Halverwege de trail is een kleine tempel gebouwd waar je even uit kunt rusten van de spanning. Doordat je constant bezig bent met een stapje verder komen, vond ik dat de enorme hoogte niet eens echt tot je door dringt.
Met hoogtevrees is de Hua Shan Trail misschien niet zo’n goed idee. Dat houdt echter niet in dat de Mount Hua Shan niet beklommen kan worden. Ondanks dat je soms aan het ploeteren bent op kleine bergpaadjes, heb je altijd het gevoel veilig met beide benen op de grond te staan. Natuurlijk zijn er uitkijkpunten waarbij de hoogte van de berg duidelijk zichtbaar is, maar indien je niet wilt, hoef je niet op de rand te gaan staan.
Wil je ook de Hua Shan Trail doen? Lees dan deze praktische informatie alvast door.
Wil jij op reis naar China? Dan kunnen deze tips je wellicht helpen om je reis te boeken.
